Hymn do Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej

Królująca z wysoka
nad murami naszymi
Rzuć promienny blask oka,
spojrzyj matko ku ziemi!
Tu w błagalnym rozgwarze
płynie modła w przestrzeni,
Tu sieroty, nędzarze,
tu na duszy strapieni;
Ich nadzieja jedyna
Twoja miłość matczyna.
Znasz, co w myślach się mieści,
i co w sercach nam pała;
Znasz tajniki boleści,
bo Tyś sama bolała!
Wiesz kto ulgi udziela:
niechże Syn Twój,
Bóg-Człowiek,
Choć promykiem wesela
łzy osuszy nam z powiek;
Niech się wstawi do
Syna Twoja litość matczyna.

Władysław Syrokomla