Psalm 34

Psalm 34

Chcę błogosławić Pana w każdym czasie,

na ustach moich zawsze Jego chwała.

Dusza moja będzie się chlubiła w Panu,

niech słyszą pokorni i niech się weselą!

Uwielbiajcie ze mną Pana,

imię Jego wspólnie wywyższajmy!

Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał

i uwolnił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością,

a oblicza wasze nie zaznają wstydu.

Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał

i wybawił ze wszystkich ucisków.

Anioł Pana zakłada obóz warowny

wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.

Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan,

szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.

Bójcie się Pana, święci Jego,

gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.

Możni zubożeli i zaznali głodu;

a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.

Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie;

nauczę was bojaźni Pańskiej.

Jakim ma być człowiek, co miłuje życie

i pragnie dni, by zażywać szczęścia?

Powściągnij swój język od złego,

a twoje wargi od słów podstępnych!

Odstąp od złego, czyń dobro;

szukaj pokoju, idź za nim!

Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym,

a Jego uszy na ich wołanie.

Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym,

by pamięć o nich wygładzić z ziemi.

Wołali, a Pan ich wysłuchał

i uwolnił od wszystkich przeciwności.

Pan jest blisko skruszonych w sercu

i wybawia złamanych na duchu.

Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego;

lecz ze wszystkich Pan go wybawia.

Strzeże On wszystkich jego kości:

ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu.

Zło sprowadza śmierć na przewrotnego,

wrogów sprawiedliwego spotka kara.

Pan uwalnia dusze sług swoich,

nie dozna kary, kto się doń ucieka.